 |
| Sırpların İngiltere'deki destekçisi, Malcolm Rifkind. |
Sırplara hiçbir müdahale yapılmamasının ardında önemli bir "İngiliz faktörü" de vardı. Başta ünlü masonlardan Churchill olmak üzere, İngiliz masonları II. Dünya Savaşı'nda 100.000 Müslüman katleden Çetnikleri desteklemişlerdir. İngiltere'deki bir kısım masonik odaklar, bu savaşta da Müslümanlara karşı Sırplara örtülü destek verdiler. İngiliz masonlar, Bosna'ya gönderdikleri Müslüman barış gücüne bağlı askerlerini öne sürerek, müdahaleye karşı çıkıyorlardı. Sözde, askerlerinin Sırpların misillemesine maruz kalmasından korkuyorlardı. Bosna yönetiminin "öyleyse askerlerinizi geri çekin!" teklifine de yanaşmıyorlardı. Ne istedikleri aslında çok açıktı.
Bu politikanın ana amacı, radikal Sırpların Bosna'yı Müslümanlardan arındırmak hedefine kolayca ulaşmalarını sağlamaktı. Bu esnada, İngiliz hükümetinin bir üst düzey yazışmasının basının eline geçmesiyle, önemli bir bilgi daha açığa çıkıyordu. Yazışmada, Avrupa kültürü içinde Müslüman bir devletin varlığının kabul edilemezliğini hatırlatılıyor ve bu düşüncenin tüm Avrupa ve Kuzey Amerika hükümetlerince paylaşıldığı vurgulanıyordu. Nitekim İngiliz hükümetinin Savunma Bakanı Malcolm Rifkind Sırp dostu ve Bosna düşmanı politikanın önde gelen mimarlarından kabul ediliyordu:
"Aralık 1992'de, Aliya İzzetbegoviç, 'İngiltere'nin herhangi bir olumlu gelişmenin önündeki en büyük engel' olduğunu açıkça söylemişti. İngiliz kuvvetlerinin Bosna'daki Barış Gücü'nde yer alıyor olmasını öne sürerek, John Major hükümeti, tüm askeri ve politik çözümlere engel oluşturdu... İngiliz Savunma Bakanı Malcolm Rifkind, 'Bosna'da bir iç savaş yaşandığı ve insani yardım dışında hiçbir müdahalede bulunulmaması gerektiği' şeklindeki düşüncenin bilinen en ünlü savunucusu." (Washington Report On Middle East Affairs, Nisan/Mayıs 1993)
Sonuçta önemli olan, Sırp vahşeti boyunca Bosna için hiçbir somut olumlu gelişme kaydedilmemiş olmasıydı. Kimin "ehven-i şer" görünümüne girmiş olduğu pek bir önem taşımıyordu.
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder